Ферари го имаше на дофат, но стратегијата по кој знае кој пат е болна точка, дополнето со немање брзина во одлучувачките моменти. Тоа го искористија Луис Хамилтон и Џорџ Расел за двоен пламсн на победничкиот подиум за Мерцедес АМГ.
Во тој момент, Ферари како да ја имаше победата во свои раце. Како и да е, Макс Ферстапен и Ред Бул играа на стратешка карта, жолти гуми за последниот стинт, што секако беше надополнето со екстра брзата нова ПЕ во нивните болиди.
Тимот на Алпин прв смени на бели гуми, но тие се покажаа како вистинска катастрофа, бидејќи најтврдата смеша на оваа трка не функционираше.
За разлика од Ред Бул, Ферари занемарувајќи го тој факт избрзаа со пит-стоп и го пуштија Чарлс назад на патеката на белите гуми и му дозволија на Макс Ферстапен да го стигне релативно лесно и потоа да го престигне во два наврати.
Вториот пат по негова вина, откако се изврте на патеката и кратко ја изгуби позицијата од Моначанецот. Се потоа беше лесно менаџирање на трката од страна на Макс, забележувајќи победа која драстично ги зголеми неговите шанси за шампионската титула.
Што се однесува до средната на поредокот, Ландо Норис беше јасен лидер на седмото место, додека Фернандо Алонсо по комплицираната трка со сообраќајот и контроверзниот прв свиок со Естебан Окон беше осми.
Естебан Окон, откако го издржа налетот на Себастијан Ветел во последните моменти од трката, го обезбеди деветото место.
